Przejrzysty sposób wizualizacji wyników, w formie tabeli z odpowiednio oznaczonymi rekordami oraz zestaw parametrów filtrujących, pozwala łatwo diagnozować problemy z rejestracją bądź taryfikacją połączeń. Do porównania pobierane są rekordy wcześniej przetworzone i taryfikowane przez system oraz połączenia wczytane z bilingów operatora w postaci elektronicznej.
Modyfikacja przypisania linii przeprowadzana jest dla jednej zdefiniowanej struktury, natomiast opisy linii/kodów widoczne są we wszystkich strukturach systemu.
Zaawansowana metoda mapowania pól oraz modyfikacji przetwarzanych wartości pozwala dopasować konfigurację synchronizacji do niemal każdego formatu danych.
Proces przetwarzania połączeń transferowych i konferencyjnych polega na połączeniu w jeden rekord wszystkich wierszy związanych z przełączanym połączeniem.
Funkcja pozwala rozksięgować rzeczywiste koszty ruchu telefonicznego powiększone o koszty abonamentu proporcjonalnie na linie, kody lub poziomy struktury organizacyjnej (np. miejsca powstawania kosztów).
Koszty mogą być rozliczane proporcjonalnie do kosztów zarejestrowanych przez system Kobi lub też w stosunku do ilości linii lub poziomów organizacyjnych zarejestrowanych w systemie. System pozwala również dodawać opłaty stałe.
Możliwe jest ustawienie limitów zarówno dla linii wewnętrznych, linii miejskich oraz kodów. Po przekroczeniu założonego limitu może być wysłany e-mail z odpowiednim komunikatem.
W przypadku wykrycia faktu przeniesienia numeru jest on dodawany jako wyjątek do tabeli numerów kierunkowych z odpowiednim opisem, jednocześnie retaryfikowane są wszystkie połączenia wykonane na ten numer po dacie pierwszego wystąpienia.
Proces symulacji taryf wykonywany jest w celu sprawdzenia, czy używana taryfa jest taryfą optymalną dla typów wykonywanych połączeń pod względem kosztów. Zazwyczaj okazuje się, że wśród wielu operatorów i różnorodności taryf, znajdzie się taka taryfa, która pozwoli uzyskać znaczne oszczędności.
Wbudowany mechanizm wyszukiwania stanów alarmowych pozwala błyskawicznie zorientować się czy w którymkolwiek momencie badanego okresu doszło do przekroczenia zadanych progów granicznych.